Bu bölümde nereden başlayacağımı bilemesem de içimi dökmek
amaçlı paylaşmak istiyorum düşüncelerimi. Sadece kendi meselemiz olan çocuk
konusundaki stresimizi, çocuksuzluğumuzu eşlerimizle de paylaşmak zorunda kalıp
kendimizi suçlu hissediyoruz.Hatta tüm dünyayla paylaşıyoruz bu konuyu maalesef.. Bu da bizi hırçınlaştırıyor sanırım.
*Hepsi benim suçum.
*Neden benim başıma geldİ?
*Bunu senin de paylaşman çok saçma, ben senin yerinde olsam
ne yapardım bilmiyorum.
*Boşanalım mı?
*Herkes çatır çatır doğururken , ben bir taneyi bile
beceremedim.
*Bu kadar tedaviye rağmen sadece kilo aldım bir sağlıklı
bebek yok kucağımda.
*Keşke hiç evlenmeseydik.
*İstediğini yapmakta özgürsün, git başkasıyla evlen, bari sen
mutlu ol.
*Her şey kötü gidiyor.
*Hayat amacım neydi benim?
*En son ne zaman mutluydum, gerçekten mutluydum?
*Herkes benim çocuk derdimi neden bu kadar küçümsüyor?
*İnsanlar neden yarama tuz basıp duruyorlar?
*Ben kimin bebeğini sevsem, ah yazık der gibi bakışlar
görüyorum etrafımda.
*Herkes çocuk yapmak zorunda mı?
*Bu bir zorunluluk mu, evlendim diye çocuk yapmak zorunda
mıyım?
*Neden tv reklamlarında herkes hamile? Ya da her mutluluk
reklamı bebek?
*Çocuk doğuran bazı kadınlar neden her şeyin afedersiniz
bokunu çıkartıyorlar. Nerdeyse sosyal medyada çocuklarının kakalarını
paylaşacaklar.
*Her şeyi ben çok mu kafama takıyorum?
*Benim problemim olduğu için bunlar batıyor sanırım?
*Ama ne olursa olsun insanlar bu konuda çok acımasız laflar
edebiliyorlar.
*Ve son olarak,
*Allah hepsinin belasını versin. Yok yok vermesin.
*Hepsi sadece yok olsunlar yeter. Bu bana yeter..
Merak ettiğiniz ya da konuşmak istediğiniz her konu için aşağıdaki e-postadan bana ulabilirsiniz.
deepliner15@gmail.com
Merak ettiğiniz ya da konuşmak istediğiniz her konu için aşağıdaki e-postadan bana ulabilirsiniz.
deepliner15@gmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder